24 juli, 2013

Dag lieve PukkiePuk

Wat zullen we jouw gaan missen kleine meid.
Stoer, dapper konijntje van ons, wat was je sterk.


Van een klein angstig konijntje van 7 weken oud, uitgegroeid tot een prachtig zelfverzekerd konijn.
Een konijntje dat eerst een knuffel wilde en dan pas aan het lekkers begon.
Vaak lag je heerlijk in mijn armen, je bijnaam is dan ook tot op het laatst baby geweest.
Wat ben ik blij dat ik je zolang bij me heb mogen hebben en dat je de laatste twee jaar zo gelukkig was met Dille.
Jullie liefde was het ultieme bewijs dat konijnen groepsdieren zijn, de foto's van jullie samen hebben in verschillende bladen gestaan.
Wat was ik trots op mijn mooie koppel.

Natuurlijk wisten we al maanden dat het eraan zat te komen, maar toch ging het gister ineens zo snel.
Zo snel dat ik het eigenlijk nog niet helemaal kan geloven, maar helaas.... je bent echt weg.
Ik las in je ogen dat het genoeg was geweest en heb hiernaar geluisterd
We hebben gedaan wat voor jouw het beste was en je laten gaan, voordat leven lijden werd.
Een kleine troost te weten dat je daarboven weer samen met Snoet zult zijn.

Speel en huppel maar fijn daarboven, op de regenboogbrug.
Wij zullen altijd met veel liefde aan je terug blijven denken.
Dag meisje, dag lieve PukkiePuk.





4 opmerkingen:

Elisabeth zei

Wat verdrietig om afsheid te moeten nemen .Je verstand weet dat het goed was om die beslissing te nemen maar je hart huilt.Veel sterkte
Een troostknuffel van mij Elisabeth

Martine zei

Ach jee...

Veel sterkte...

Sylvia zei

Ziek zijn en dan ook nog die hitte...
Rust zacht Pukkie...
Sterkte Sharon.

Jannet zei

Veel sterkte...het verlies van zo'n bijzonder en lief dier doet veel pijn...Dag mooie Puk, rust zacht...