22 februari, 2013

The Kellly Family


1979 was het, en ik was 9 jaar oud.
Op slag verliefd was ik toen ik in Avro's Toppop kennis maakte met The Kelly Family.
Verliefd op dat mooie jochie met die stem als van een engel, verliefd op het nummer, verliefd op de hele familie, op allemaal, stuk voor stuk.
En de liefde voor deze Ierse familie is gebleven, zelfs nu bijna 34 jaar later.



Mijn hele verdere leven ben ik ze blijven volgen en van hun muziek blijven houden.
Concerten van Groningen tot aan Maastricht heb ik bezocht en iedere keer weer raak ik ontroerd door de nummers die ze maken.
Ieder zingt zijn eigen repertoire, heeft zijn/haar eigen stijl en schrijft zijn/haar eigen nummers.
Zo is ieder nummer anders, uniek en afwisselend, en nog altijd een genot om naar te luisteren.

Papa Dan en mama Barbara Ann zijn er al lang niet meer en de kleine kindjes van toen hebben inmiddels allemaal zelf kinderen gekregen maar ze blijven zingen!
In wisselende samenstelling en sommige solo dat wel, maar mijn hart zal altijd sneller blijven slaan als ik één van hen liedjes hoor.

Veel liedjes hebben zo'n duidelijke boodschap, ik vond dat ik die met jullie moest delen.
Vanaf nu zal ik af en toe een mooi nummer van ze op mijn blog zetten, in de hoop dat er meer mensen door geraakt zullen worden.

Deze versie wilde ik jullie niet onthouden....
jaren later, de kleine Johnny is inmiddels een stuk groter en laat het nu over aan de kleine Paddy.
Zo ontroerend!

4 opmerkingen:

Elisabeth zei

Ik vond dat nummer destijds ook heel erg mooi.Verder heb ik me nooit meer verdiept in deze familie.Leuk dat jij ze altijd bent blijven volgen
Liefs Elisabth

Jannet zei

Na al die jaren komt het wel weer binnen zeg! Ontroerend nummer.

Sharon70 zei

Dat was nou precies de bedoeling, Jannet!

Anoniem zei

Ik zie ze nog voor mij..De moeder met haar lange haren... Waren toen veel op de t.v.maar wist niet dat ze nu nog steeds optreden..